Syrax Slave trader

Informatie:

Naam: Syrax
2e naam: Ertricus
Achternaam: Normedius
Bijnaam: The spirit
Geslacht: Mannelijk
Leeftijd: 20
Beroep: Slaven handelaar
Ouders: Aquiles and Amylia, Father i know that he is sitting on the table of the gods
Broers/zussen: I have a brother, however we did not talk muts to each other.
Not that I'm really disturb by that..
Huisdier: A black horse (Crow) and an eagle (Reaper)

Buitenkant:

Kleur haar:  Hoog blond, meer wit dan blond eigenlijk.
Haar lengte: Kort tot half lang
Kleur ogen: Licht bruin
Lengte: 1.65
Gewicht: 45
Lichaam bouw: Zijn lichaam is goed gespierd, maar ook lenig genoeg om zich op de dunnere takken waar een zwaarder mens zich niet gauw op zou waren zich te kunnen verplaatsten.
Kleren: Meestal zwart, maar ook camoufleert Syrax zich vaak genoeg om de weg gelopen slaven op te kunnen sporen zonder dat ze hem snel kunnen zien.
Littekens: Die zitten vooral onder zijn kleding.
sieraden: Op wat veren na die hij voor zijn camoufleer pak gebruikt na niet.

Extra:

Karakter:  Charmant, sluw, kan vriendelijk zijn (meestal meer voor zijn klanten en voor de vrouwen dan voor zijn slaven),  Hulpvaardig indien nodig, Vecht lustig.
Likes: Jagen, slaven af snauwen, vrouwen het hoofd op hol brengen en veel goud
Dislikes: Weglopers, mensen die zeuren, bemoeials
Verleden:

Veel zal Syrax er niet over kwijt willen. Men heeft namelijk niets met zijn verleden te maken. Maar deze dingen wil hij wel met andere delen. Hij werd geboren in een gelukkig en liefde vol gezin al lagen Syrax en zijn broer elkaar niet zo, maar daar stoorde de jongen zich niet aan. Ook Syrax leerde op jonge leeftijd het zwaard te hanteren. Iets waar hij graag naar uit keek. Wapens en cijfers vooral als het om vele cijfers gingen die hij dan aan goud koppelde. De jongen hield van die kleur en wilde er graag zo veel mogelijk van hebben. Al was hij verder een brave jongen toch spijbelde hij 1 keer voor de lessen van het leren toen een los gebroken slaaf langs hem op rende toen Syrax tien jaren oud was. De mannen die al snel volgde wekte zijn jagers instinken en hij renden achter hen aan met het mandje vol heerlijk eten wat als middag maaltijd bedoelt was geweest. Het geschreeuw van de mannen toen ze de slaaf in een hoek gedreven hadden klonken op en Syrax volgde de geluiden. Er klonk een kort gevecht iets wat de jongen ook een klein stukje van mocht aanschouwen en het liet hem eigenlijk wel een zachte grijns op zijn lippen toveren. De slaaf wilde weer weg rennen, maar werd geschept door een van de mannen en twee andere plofte bovenop de magere man. Toen ze de man eindelijk gevangen hadden merkte ze pas de tien jarige op. Ze vroegen zich af wat hij hier deed, maar ook hun toen maalige Leeraar had Syrax achter hen aan zien rennen. De slaven handelaren dachten natuurlijk dat Syrax zo mee genomen kon worden, maar de jongen straalde iets uit waardoor ze hun pogingen staakte. Hun docent was nog te ver weg om iets te kunnen doen of zeggen. Toen Syrax de woorden uit bracht hoe hij daar voor kon leren. De mannen schoten in de lach, maar ze zagen al snel dat de jongen het meende. Ze besloten om hem als leerling aan te nemen en na terug naar Syrax ouderlijkhuis  te zijn gelopen en de docent kon  er weinig tegen in brengen, maar hoewel zijn beide ouders het eigenlijk niet zagen zitten stemde ze toch in. Slaven handelaren verdiende veel geld, maar het was ook gevaarlijk werk. Slaven handelaren onderling waren er nog al eens op uit een welvarende handelaar een mes in hun rug te steken namelijk. Maar Syrax leerde snel het vak en leerde met een boog werken en dolken. De speer had hij nog niet zo goed onder controle, maar dat was ook een wapen van niks vond Syrax. Toen zijn broer na vijf jaar weer thuis kwam stond Syrax bij de voordeur. Hij had zijn zinnen gezet op een pas ontsnapte slavin. Ze was pas negen, maar daar stoorde hij zich allerminst aan. Ze had de wet geschonden en was weg gelopen bij haar meesters, dus als dit nog lang duurde was ze straks over alle bergen. Toen Acacius eindelijk de kamer uit kwam en Syrax zelf eindelijk zijn vader kon vertellen dat hij eindelijk voor zichzelf kon beginnen vertrok de man heel even zijn gezicht, maar gaf zijn zoon toch zijn zegen. Hoewel Syrax wel wist dat zijn grote broer liever gezien werd in het gezin zins hij leerling was geworden van de slaven handelaren, maar ook wist de jonge man dat ze ook van hem hielden. Syrax gaf nog een kus aan zijn beide ouders en vertrok al snel op zijn paard Crow.