~Acacius, A soldier to hire.~
Old Rome :: Je eerste categorie :: Voorstellen :: Character
Pagina 1 van 1
~Acacius, A soldier to hire.~
[center]Naam:Acacius
2e naam: Aquiles
Achternaam:Normedius
Bijnaam: Black hunter.
Geslacht: Male
Leeftijd: 25
Beroep: I'm a soldier, I was once at least. Now you can hire me for any job. Well if it's to my liking.
Ouders:Aquiles and Amylia, Father is now with the gods.
Broers/zussen: I do not speak much of my brother. Tho I hope he's doing fine. Syrax, Lives his live like he wants.
Huisdier:I have a horse, He walks freely.
Buitenkant:
Kleur haar: Dark blond
Haar lengte: Short
Kleur ogen: Dark blue
Lengte: 1.75m
Gewicht:70kilos
Lichaam bouw: I'm strongly build.
Kleren: Mostly dark clothes.
Littekens: I have many, to many to tell you about.
sieraden: Many, but I do not wear them myself.
Extra:
Karakter: I'm a kind man, But do not take me wrong. I won't be kind if you are in my way.
Likes: freedom, nature, food, a good laugh, my bow.
Dislikes: Corupted people, I hate them.
Verleden:
2e naam: Aquiles
Achternaam:Normedius
Bijnaam: Black hunter.
Geslacht: Male
Leeftijd: 25
Beroep: I'm a soldier, I was once at least. Now you can hire me for any job. Well if it's to my liking.
Ouders:Aquiles and Amylia, Father is now with the gods.
Broers/zussen: I do not speak much of my brother. Tho I hope he's doing fine. Syrax, Lives his live like he wants.
Huisdier:I have a horse, He walks freely.
Buitenkant:
Kleur haar: Dark blond
Haar lengte: Short
Kleur ogen: Dark blue
Lengte: 1.75m
Gewicht:70kilos
Lichaam bouw: I'm strongly build.
Kleren: Mostly dark clothes.
Littekens: I have many, to many to tell you about.
sieraden: Many, but I do not wear them myself.
Extra:
Karakter: I'm a kind man, But do not take me wrong. I won't be kind if you are in my way.
Likes: freedom, nature, food, a good laugh, my bow.
Dislikes: Corupted people, I hate them.
Verleden:
- Acacius Aquiles Normedius:
- Acacius Aquiles Normedius?
Ah hij is uitgegroeid tot een uitzonderlijk man. Eén die vele geheimen met zich mee draagt. Geheimen die enkel hij weet en geen ander. Mocht je aan hem vragen over zijn eigenleven. Zou hij een simpel antwoord geven. ‘Het is een leven zoals ieder ander.’ Misschien is dat wat hij anderen wil laten geloven. Misschien is het wat zijn eigen hart wilt geloven. Toch als een buitenstaander en een oude vriend. Een oud leerraar zou ik anders willen spreken over dit. Ik heb hem zien opgroeien tot een uitzonderlijk man. Hij die zo veel weg heeft van zijn vader en het toch ontstegen is. Iets dat duidelijk was al op de dag van zijn geboorte. Ik herinner het mij nog goed. Het was laat op de avond, ergens in het einde van een heel warme en voorspoedige zomer. De gehele dag was het bloedheet, ik kan me nog altijd herinneren hoe de zon leek te bijten. Hoewel een sterke wind op stond, die steeds sterker werd naar de avond toe. De hemel die eens zomers blauw was geweest. Was in de avond bedekt met een dikke laag donder wolken. Wachtend op hun kans om uit te breken. Op het moment dat we hoorden dat Amylia klaar was om het kind op de wereld te zetten. Begon de regen naar beneden te storten en de eerste bliksemschichten schoten ook gewillig naar beneden op de orders van Zeus. Hoewel de storm buiten raasde, was het in het huis warm en gezellig als ik mag zeggen. Aquiles was nerveus, Acacius zijn vader kon niet blijven stil zitten. ijsberend door de kamer. Zijn vrouw zwoegend in een andere kamer. Het was een zware bevalling. Lange uren vlogen voorbij. Toen we het huilden hoorden was Aquiles nauwelijks in bedwang te houden. Hoewel hij niet durfde binnen te gaan in de kamer waar Amylia lag. De vrees dat ze er misschien niet meer zou zijn. Ik heb zelden zo’n liefde gezien als tussen die twee. Gezegend was Acacius dat hij in zo’n familie mocht opgroeien. Al snel kwam de voetvrouw de kamer binnen en ik moet zeggen. Dat zelf ik me vereerd voelde om Aquiles zijn eerste zoon te zien. Gezond en sterk, wat dat hij zijn moeder heeft aangedaan. Ze is nog vele weken na zijn geboorte zwak geweest. Maar ze heeft het overleefd en hoe dankbaar zij de goden was voor haar eerst geborene. Was een dankbaarheid dat je ook niet in veel mensen zag.
Ja, Acacius was een sterk geboren zoon. Met de zelfde donker blauwe ogen als zijn vader. Hij groeide ook op als een sterk kind. Zijn vader heeft hem vanaf zijn 4de levens jaar een zwaard leren beheersen. Wat zijn moeder niet al te blij mee was. Acacius leerde snel. Heel erg snel. Net als bij mijn lessen. Zijn blauwe ogen stonden altijd vol bewondering te staren naar alles wat hij nog niet wist. Hij hielp op het land wanneer hij kon. Trainde met zijn vader en alleen wanneer hij kon en kwam naar mijn lessen elke dag. Hoe hij het deed weet ik niet. Maar dag op dag groeide hij op. Dag na dag leek hij meer op zijn vader. Maar hij had een ruimere blik op de wereld. Hij stelde vragen die men normaal gesproken niet zou stellen. Hij leerde door ervaring. Ja Aquiles was gezegend met deze jongen. Maar hij werd gezegend met een tweede zoon. Hoewel ik me niet over deze jongen zal uitspreken. Ik heb het recht niet. Waar was ik? Ah ja, Acacius groeide op in een warm gezin, en werd geleerd en getraind om net zoals zijn vader het land te dienen door dienst te doen in het leger. Net zoals zijn vader hem op vroege leeftijd op had geleid in de zwaard kunsten, stuurde zijn vader Acacius ook vroeg naar de trainingskampen. Hoewel Acacius zelf er geen bezwaar in had. Hij schreef elke week brieven, brieven over zijn belevingen. ‘Ik zal later deze brieven bij deze rol steken, voor diegene die interesse hebben.’ Tot vele hun verbazing is Acacius niet lang in de trainingskampen gebleven. Niet tot mijn verbazing. Ik wist hoe snel hij alles op nam en al snel werd Acacius als soldaat ingezet. Eerst voor klussen die andere meer ervaren soldaten maar minderwaardig vonden. Het verbaasde me niet dat Acacius niet zo erg was geïrriteerd door de karweien die ze hem lieten doen. Maar meer door de hogere rangen die op hem neer keken. Hij wilde zich zelf bewijzen en werkte zich al snel op. Misschien iets te snel. Want iets brak in hem na het eerste echte slachtveld waar hij op had gestaan. Hij veranderde op een manier. Waardoor hij zich afzette van de jongen die hij ooit was geweest en een man werd.
Hij heeft nog vele jaren daar na het leger gediend en tot op de dag van vandaag. Staat hij nog altijd klaar om zijn dienst te bewijzen. Het was achter een koude winter en een zwaar gevecht waarin vele van zijn vrienden het leven lieten dat hij had besloten om niet langer dienst te doen in het leger. Hij heeft gezworen het land te verdedigen wanneer nodig. Gezworen om klaar te staan wanneer ze hem zouden oproepen. Hij heeft veel ervaring op gedaan daar en als men zou vragen of hij een gewone soldaat is. Zou hij zeker zeggen dat hij gewoon een soldaat is. Maar hij staat verder dan dat. Ik acht hem gelijk aan een generaal. Iemand die legers commandeert en als ik eerlijk mag zijn. Zou ik me als ik een soldaat was, veiliger voelen in de handen van Acacius dan in iemand anders handen.
Na 5 jaar dienst gedaan te hebben keerde hij terug naar huis. Het was dan dat zijn vader Aquiles heel er ziek was geworden. Acacius keerde enkel naar huis om afscheid te kunnen nemen van zijn vader. Ik was niet in dezelfde kamer aanwezig en toch heb ik enkele woorden kunnen opnemen. Hij vroeg zijn vader om toestemming. Toestemming om zijn leven te leiden zoals hij achtte dat hij het moest leiden. Hij wilde niet langer in het leger blijven. Hij zei dat hij eerst moest zoeken naar zichzelf en dan pas terug zou keren naar huis. Maar dat hij hun naam wel eer zou aan doen en zover ik weet lukt hem dat. Dat was de laatste keer dat we hem hier hebben gezien. De laatste keer dat zijn vader hem heeft mogen aanschouwen. Maar ik weet zeker dat Aquiles over zijn zoon waakt samen met de Goden. Trots op de man die hij nu is. Ik heb al vele verhalen gehoord. Hoewel hij nu zo ver weg lijkt. Weet ik zeker dat hij zijn belofte aan zijn vader zal houden. Dat hij op een dag zal terug keren naar ons. Als een groots man. Als iemand die niet vecht om te overleven, maar om te leven. Een man met veel macht.
Acacius- Aantal berichten : 96
Registratiedatum : 23-02-16
Leeftijd : 27
Character sheet
Beroep::
Crush:: The gods have not blessed me with a love.
Quote:: Do not fight just to survive. Fight so you can live.
Old Rome :: Je eerste categorie :: Voorstellen :: Character
Pagina 1 van 1
Permissies van dit forum:
Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
|
|